تاریخچه عکاسی :
سالها قبل از اینکه عکاسی اختراع شود اساس کار دوربین عکاسی وجود داشت. یک دانشمند مسلمان به نام ابن هیثم در قرن پنجم هجری / یازدم میلادی وسیله ای را به نام جعبه تاریک در مشاهده کسوف استفاده کرده بود.اتاقک تاریک، عبارت بود از جعبه یا اتاقکی که فقط بر روی یکی از سطوح آن روزنه ای ریز، وجود داشت. عبور نور از این روزنه باعث میشد که تصویری نسبتا واضح اما به صورت وارونه در سطح مقابل آن تشکیل شود.
این وسیله، طی جنگهای صلیبی به اروپا راه یافت. لئوناردو داوینچی نقاش و نابغه قرن شانزدهم، در یادداشتهای خود خواص اتاقک تاریک را شرح داده است. هم چنین وی آن را کامرا آبسکورا (Camera Obscura) و روزنه ریز آن را نیز پین هول (Pine Hole) نامید.
این وسیله به شدت مورد توجه نقاشان قرار گرفت و تمامی نقاشان بخصوص نقاشان ایتالیایی قرن شانزدهم از آن برای طراحی دقیق منظره ها و ملاحضه دورنمایی صحیح استفاده می کردند، به این ترتیب که کاغذی را بر روی سطح مقابل روزنه قرار می دادند و تصویر شکل گرفته را ترسیم می کردند.
این تصاویر بسیار واقعی و از پرسپکتیو صحیحی برخوردار بود.
در حدود سال ۱۵۰۵ میلادی نیز ژرم کاردان (Jerome Cardan) ریاضی دان ایتالیایی یک عدسی محدب بر روزنه اتاقک تاریک نصب کرد، این کار باعث شد تا تصویر وضوح بیشتری پیدا کند.
اما سیاه شدن املاح نقره در اثر تابش نور به وسیله شیمیدان آلمانی ، شولتز(Schulze) وبه طور اتفاقی کشف شد. ماجرا از این قرار بود که روزی وقتی شولتز وارد آزمایشگاه شد، متوجه شد برگ درختی بر روی کاغذی که به نیترات نقره و آهک آغشته بود افتاده، بعد از اینکه برگ را از روی کاغذ برداشت متوجه شد که قسمتی که برگ روی آن بوده مثل سایر بخش های کاغذ سیاه نشده است.
این پدیده باعث آغاز فعالیتهای جدیدی برای شناسایی مواد حساس به نور شد.
و اینکه در سال ۱۸۱۹ سرجان هرشل(Sir John Fedric William Herschel) انگلیسی محلول ثبوت را کشف کرد. ماده ای که هرشل به عنوان ماده ثابت کننده تصویر معرفی کرد هیپوسولفیت دوسود نام داشت. کار مهم دیگری که هرشل انجام داد به کاربردن الفاظ منفی (Negative) و مثبت (Positive) درمورد تصاویر بود.
تا اینکه سرانجام بین سالهای ۱۸۲۲ و ۱۸۲۶ یک مخترع فرانسوی به نام نیسفور نی یپس (Joseph Nicephore Niepce) توانست اولین عکس دنیا را ثبت کند.
وی این عکس را در املاک شخصی خود واقغ در دهکده ای به نام سن لودووارن در چند کیلومتری شالن سورسن تهیه کرد.
نی یپس در واقع برای اولین بار مواد حساس را در اتاقک تاریک به کار برد. عکسی که وی تهیه کرد حدود ۸ ساعت بوسیله خورشید نور دیده بود. وی این روش را هلیوگرافی (Heliography) یا ترسیم بوسیله خورشید نامید.
نی یپس در سال ۱۸۲۹ با یک فرانسوی دیگر به نام لویی ژاک مانده داگر (Louis Jacques Mande Daguerre) آشنا شد. اگر نقاش مرفه و صاحب گالری در پاریس بود و ضمنا تجربه های با ارزشی نیز در زمینه عدسیها و جعبه تاریک داشت.
پس از مرگ نی ئپس ، داگر کار وی را ادامه داد و او پس از چند سال روشی را ابداع کرد که آن را (داگرئوتیپ) نامید.
داگر و نی پپس:
سالها بعد کلمه فتوگرافی که بوسیله سرجان هرشل و از ترکیب دو کلمه یونانی فتوس (Photo) به معنی نور و گرافوس (graphein) به معنای رسم کردن ابداع شده بود جای آن را گرفت.
در آن زمان عکاسی برای مردم سحر و جادو تلقی می شد تا جایی که تصاویر به دست آمده را آینه حافظه دار نامیده بودند.
در سال 1838 شیمیدان انگلیسی به نام ویلیام هنری فوکس تالبوت (William Henry Fox Talbot) با تهیه تصویر نگاتیو در ابعاد کوچکتر ، بزرگسازی تصویر و به دست آوردن تصویر پوزتیو یا مثبت دو مرحله اصلی را در ظهور عکس تکمیل کرد.
قبل از این عکاسان مجبور بودند سطح حساس را به اندازه شی مورد نظر بسازند. ( فرض کنید اگر قرار بود از یک فیل عکس بگیرند چه دوربینی با چه اندازه ای می خواستند!!)
در آن زمان برای گرفتن عکس مدت و هزینه زیادی صرف میشد .لابراتوارها سیار بودند و حمل و نقل شیشه ها (که عکس ها روی آنها ظهور میشد) بسیار سخت بود.
از طرفی سوزه باید در طول زمان گرفته شدن عکس بدون حرکت میماند! که برای سوژه های جاندار مثل انسان از آپولو (وسیله ای برای شکنجه انسان) استفاده میکردند. با اختراع امولسیون تر یا کلودیون این زمان به ۲-۳ ثانیه تقلیل یافت. بعدها با اختراع امولسیون ژلاتین دار یا امولسیون خشک توسط ریچارد مادوکس (Richard Maddox) این زمان به ۱/۲۵ ثانیه کاهش پیدا کرد.
و اما اشخاص زیادی برای ارتقاء عکاسی تلاش کردند که یکی از معروفترین این افراد جرج ایستمن (George Eastman) بود که تلاش کرد تا عکاسی را در اختیار همگان قرار دهد وی هم چنین بنیانگذار موسسه کداک است.
معرفی رشته های دانشگاهی
رشته عکاسی
رشته ارتباطات تصویری |
مقدمه
رشته عکاسی رشته ای است که دانشجو، با نگرشهای مختلف به عکاسی چه از لحاظ نظری و چه به لحاظ علمی با آنها آشنا می شود، یعنی تاریخچه ای از عکاسی را یاد می گیرد و اینکه چطور تکنیکهای عکاسی را انجام دهد، در زمینه های مختلف عکاسی مثل خبری و تبلیغات هم آشنایی کلی پیدا می کند. اهمیت رشته عکاسی در میان دیگر رشته های خبری
عکاسی از شاخه های پر اهمیت هنر می باشد. با این همه در گذشته نه چندان دور اهمیت این رشته چندان آشکار نبود و تنها به چشم نوعی تفنن به آن نگریسته می شد. اما به تدریج آگاهی از اینکه عکس، می تواند یکی از گویاترین ابزارها برای بیان مسائل گوناگون به ویژه مسائل اجتماعی باشد، فرهنگ و شیوه های مختلف زندگی انسانها را به نمایش گذارَد و تبادل آراء و افکار میان انسانها را آسان نمایَد، اهمیت ویژه ای به این شاخه هنری بخشیده است. عکسها زبان تاریخ هستند و تاریخ، شناسنامه ملتها. از این رو پرداختن به این رشته دربر دارنده آثار و پیامدهای بزرگی برای حیات گروهی و فردی و ملی است.
رشته عکاسی با نشان دادن قابلیتهای فرد در جنگهای جهانی اول و دوم و برخی از جنگهای منطقه ای همچون ویتنام ثبت لحظاتی را بر عهده گرفت که شاید هیچ کلامی قادر به رقابت با آن نباشد.
بدین سبب با درک پتانسیل موجود در این رشته، دانشگاهیان بر آن شدند تا این زیباترین ثبت کننده وقایع را در قالب رشته دانشگاهی درآورده و اصول آن را به کمک روشهای علمی به علاقه مندان آموزش دهند. این رشته از یکسو با ابزارهایی که گستره آن از یک دوربین ساده تا پیچیده ترین دوربینهای دیجیتالی است؛ و از سوی دیگر با هنر ثبت بهترین لحظات، در ارتباط است. عکاسی اگرچه جزو هفت هنر نیست اما گاه چنان می درخشد که در تارک تمامی آنها می نشیند.
امروز در دنیا استفاده های بسیار فراوانی از عکاسی می کنند. همانطور که می دانید در زمینه های مختلف اعم از علمی، پزشکی، ادبی، سیاسی، اقتصادی و در تمام زمینه ها، رشته عکاسی یک رشته بسیار پرمصرف است؛ ولی تفاوتی که امروز در جامعه ما دارد این است که توجه جدی در ایران به این رشته نشده در حالیکه در سراسر نقاط جهان، انواع و اقسام استفاده ها و بهره وریها را از آن رشته می کنند، خصوصاً در بحث سیاست، کاروریهای فراوانی دارد و همین طور نشان دادن حرکتهای سیاسی و بعضاً فرهنگی از طریق عکس اتفاق می افتد و آن چیزی است که در حال حاضر خصوصاً در ایران به آن کم توجه هستیم، مطبوعات ما ضرورت دارد این توجه را به شکل جدی به رسانه ای مثل عکس بکند.
راهیابی به این رشته
تمامی فارغ التحصیلان دبیرستانی، پس از موفقیت در آزمون ورودی دانشگاه در رشته عکاسی، ملزم به گذراندن مجموعه ای از واحدهای درسی هستند که آنان را برای برعهده گرفتن فعالیتهای آتی آماده می کند.
دانشجویان، پس از گذراندن دروس عمومی، مجموعه ای از دروس پایه یا اصلی، یا تخصصی را فرا می گیرند. از میان دروس پایه، مبانی هنرهای تجسمی 2 و1 و کارگاه عکاسی 2 و1، کارگاه طراحی 2 و1 از جمله مهمترین دروسی محسوب می شوند که مباحث ابتدایی این رشته را برای دانشجویان به تحریر می کشد.
در میان دروس اصلی درس تجزیه و تحلیل و نقد عکس، کارگاه عکاسی تخصصی و فنون بازسازی عکس از مهمترین دروسی هستند که مهارتهای اولیه دانشجویان را افزایش می بخشد و سرانجام کارگاههای عکاسی، مهمترین دروس تخصصی هستند که مهارتها و ظرافتهای این رشته را در اختیار دانشجویان قرار می دهد.
امروزه عکاسی تمامی جنبه های زندگی ما را اشغال کرده است. در زمینه علمی، خبری در زمینه های متفاوتی که زندگی ما تحت تأثیر فضای معاصر زندگی امروز قرار گرفته عکس نقش بسیار تعیین کننده ای دارد، از این جهت مسلح شدن به این علم و تکنیک و هنر می تواند ما را وارد فضای معاصر کند و ما را به عنوان فرد موفقی کمک کند. این رشته، در واقع می تواند ارتباطی کاملاً قوی با بیننده خود برقرار کند. به وسیله مثلاً کتاب خواندن نیز می توان ارتباط برقرار کرد ولی این رشته یا مثلاً عکس می تواند ارتباط قویتری برقرار کند.
با گرفتن یک عکس می توان کلیه زوایای یک حادثه را به تصویر کشید یا مثلاً خبر یا کنفرانسی کلاً به تصویر کشیده شود. افرادی که مایل هستند این رشته را تحصیل کنند در نظر داشته باشند این رشته نیاز به یک نگاه دقیق دارد. از نظر بصری فرد باید خوب ببیند، آنچه را که می بیند خوب تجزیه و تحلیل کند و بتواند آن را در قالب تصویر بیان کند.
ما می بینیم آدمها چندین نوع هستند؛ بعضیها آدمهای کتبی، بعضیها شفاهی، بعضیها تجسمی و تصویری هستند. کسانی را که می خواهند عکاس شوند بهتر است که به زمینه دید و نگاه خودشان و اینکه به تکنولوژی هم علاقه ای داشته باشند توجه داشته باشند.
بازار کار عکاسی
شغل عکاسی با وجودی که در ایران و جهان، شغل نویی است ولی خیلی زود جایگاه خویش را پیدا کرده است. به عنوان یک شغل خیلی فعال در ایران کمتر از کشورهای مترقی ما با عکاسی سر و کار داریم. اما با این حال می تواند یک شغل برای جوانان و مردم باشد و زمینه های مختلفی هم دارد از عکاسی چهره گرفته تا عکاسی طبیعت، عکاسی ورزشی، عکاسی هنری و غیره.
رشته عکاسی گستره ای وسیع از مشاغل را در برمی گیرد و دلیل آن حضور عکس در زوایای گوناگون حیات اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و نظامی جوامع است.
با این همه، مشاغلی را که دانش آموختگان این رشته، توانایی فعالیت در آنها را دارا هستند را می توان در دو بخش خصوصی و دولتی بدین شرح تقسیم کرد. در بخش دولتی، دانش آموختگان، توانایی حضور در بخش روابط عمومی تمامی ادارات و نهادهای دولتی به ویژه وزارت ارشاد اسلامی را دارا هستند. از سوی دیگر به دلیل نقش عکاسی در حوزه مطبوعات و رسانه ها، نشریات، مجله ها و روزنامه ها محلی مناسب برای فعالیت فارغ التحصیلان رشته عکاسی به حساب می آید.
اما در بخش خصوصی، فارغ التحصیلان در حوزه های زیر قادر به فعالیت هستند: عکاسی تبلیغاتی، معماری و ژنراتور عکاسی، تدوین در مراکز آموزشی، عکاسی آزاد در مراسم گوناگون و فعالیت در شرکتهای گرافیکی و عکاسی فیلم و سریال.
عکاس، برای موفق شدن در این شغل و در این فعالیت، باید دو گونه تخصص داشته باشد؛ یک تخصص کامل: مثل یک تکنسین به مسائل فنی واقف باشد، اطلاعات داشته باشد و مثل یک ورزشکار باید در ارائه کارش ورزیده باشد. اما قسمت دوم که یک عکاس باید به همراه داشته باشد آنجایی است که می خواهد با این دوربین حرف بزند و می خواهد مطالبی را به دیگران منعکس کند.
در اینجا باید از تخصصهای خیلی بیشتری نسبت به قسمت اول برخوردار باشد از جمله رابطه خوبی که با اطرافیانش برقرار می کند مخصوصاً اگر موضوعش اجتماعی باشد؛ و باید درک کند و آن موضوع را بفهمد و بتواند در دل مخاطبش به این وسیله رسوخ کند یعنی حرفی را که از دل برآید بر دل نشیند. باید بتواند حرفش را از دلش بلند کند و به دل مخاطب بنشاند و این لازمه تخصصهای هنری است که شاید در دانشگاهها هم زیاد تدریش نشود و در کتابها هم نتوانید بخوانید، اما خود شخص می تواند با تلاش زیاد به این امر دست پیدا کند. استعداد در زمینه عکاسی نقش زیادی دارد، شاید قبل از استعداد بتوانیم بگوییم که علاقه است و آن علاقه درصد زیادی از استعداد را شامل می شود. بعد از داشتن علاقه، استعداد شکوفا می شود. |
رشته ارتباطات تصویری |
مقدمه
رشته ارتباطات تصویری از جمله رشته های جدیدی است که با بهره گیری از وسایل و امکانات نوین و از طریق ارائه تصویر، ارتباطاتی را که از راه کلام و دیگر راهها ممکن نیست، برقرار می سازد.
امروزه تصویر پیش از کلام، حامل پیام و فعالیت است و مخاطبان آن، همه اقشار جامعه هستند. ارتباط تصویری با امکانات مختلف در زمینه های علمی، فرهنگی، سیاسی، خبری، اقتصادی و اجتماعی و غیره، آن چنان پیشرفت نموده که انگشت تعجب به دهان همگان نشانده است.
از این رهگذر و در راستای تربیت افرادی که بتوانند پیامهای متناسب با نیازهای جامعه را تولید و منتشر سازند، رشته ارتباطات تصویری در میان رشته های دانشگاهی جای می گیرد.
امروزه در تمامی کشورهای جهان اهمیت این رشته و درک و تلاش برای گسترش آن در امر آموزش، بی وقفه ادامه دارد. تولید کنندگان، به ویژه در جوامع صنعتی و توسعه یافته اقتصادی به خوبی دریافتند که چگونه از تصویر، می توان برای عرضه کالاها به بازار مصرف بهره جست. به این ترتیب این رشته به بخش جدانشدنی از دیگر امور اقتصاد تبدیل گشته است.
تخیل، تصور و تجسم، سه عنصر اصلی هستند که هر هنرمندی باید آن را دارا باشد چیزی که در وجود همه هنرمندان وجود دارد. یک گرافیست، طبیعتاً با تخیل خاص خودش این قدرت و توانایی را دارد که بر مبنای موضوعی که با آن برخورد می کند، نبیند آن موضوع با کدامیک از وسیله های بیانی، بهتر و بکرتر قابل اجراست تا آن تصویر را و آن بیان را برای مخاطب، باورپذیر کند و یک تصویر، جان تازه ای بگیرد و زندگی خودش را پس از خلق اثر ادامه دهد.
در جهان امروز، چاپ وسیله بیانی مستقل است و در رشته گرافیک کاربردهای بسیار متفاوتی دارد، به دلیل اینکه دانشجویان این رشته می توانند با استفاده از تکنیکهای متنوع و متعدد چاپ، یک وسیله بیانی خاص را در اختیار داشته باشند. چاپ در گرافیک شامل: چاپ فلز یا کارتوگرافی، چاپ چوب یا لیونئوم است. تکنیکهای چاپ فلز این قابلیت را دارند که دانشجو بتواند بیان خودش را، بیان تجسمی خودش را به حرف و ثبت تبدیل کند یعنی اولین چیزی که از ذهن خارج می شود و بر صفحه کاغذ نقش می بندد. تنوع بسیار زیاد تکنیکهای این رشته باعث می شود که هر نوع بیانی را در رشته گرافیک جوابگو باشد.
رشته ارتباطات تصویری به منظور کسب مهارتهای لازم در حوزه تحصیلی دانشجویان با ایجاد واحدهای دروس عمومی، بینش عمومی افراد را مدنظر دارد و مطالعه دروس پایه را بر عهده آنان می گذارد و دانش دانشجویان را در این زمینه افزایش می دهند. وجود کارآیی مختلف در این زمینه و همین طور آشنایی با مبانی نظری هنر تصویر، طبیعت و چاپ بر آموزشهای دانشگاهی این بخش می افزاید. سرانجام دانشجویان در دروس تخصصی ضمن فراگرفتن روشها و روابط معقول در کار و حرفه، تواناییهای لازم را برای کسب شغل معین و آتی خویش به دست می آورند. ولی دروسی همچون عکاسی تخصصی و ارتباط تصویری از جمله مهمترین دروسی هستند که دانشجویان را در راه رسیدن به اهداف خود یاری می رسانند.
رشته گرافیک عمدتاً در آتلیه کار می شود و به وسایلی نیاز دارد که مثلاً در زمان حاضر با کامپیوتر است. البته تصویرسازان گرافیک احتیاج به وسایلی غیر از کامپیوتر دارند که وسایل دستی است مثل ابراش و انواع رنگها.
کار گرافیک مثل همه کارهای دیگر، مشکلات خودش را دارد. مشکلات کار گرافیک مثل اکثر سفارشات، سریع داده می شود و در زمان کوتاهی باید انجام شود که این بستگی به قدرت خلاقیت طراح دارد.
این قدرت خلاقیت می تواند در دوره های قبلی تجربه، تمرین و قوی باشد که محیط دانشگاه محیطی مناسب برای یک تمرین منسجم و یک محیط مناسب برای تمرین کردن است که وقتی وارد بازار کار می شود بهتر بتواند در برابر این مشکلات و مشکلات کار، کار را انجام دهد و از پس آن برآید و از کار لذت بیشتری ببرد.
هنر ارتباط و انتقال مفاهیم، از دیرباز مورد نظر بشر بوده است یعنی وقتی در تاریخ هنر بررسی می کنیم، متوجه می شویم که نیاز ایجاد ارتباط در میان انسانهای نخستین و حتی امروز که تکنولوژی، پیشرفت کرده یکی از نیازهای اساسی به شمار می رفته است. هنر گرافیک یا ارتباط تصویری به عنوان رشته ای که در واقع این نیاز را برطرف می کند نیازمند شناخت عوامل مختلفی از جمله تکنیکها و ابزارهای مختلف، برای ترجمان تصویری قابل انتقال به افراد مختلف است. در نتیجه، نیازمند این است که هنرمندی که در این شاخه فعالیت می کند به عوامل مختلف توجه داشته باشد و ابزارهای مناسب ایجاد ارتباط را بشناسد و از طریق هماهنگی این ابزارها و روان شناسی، کار به نتیجه مطلوب برسد.
با توجه به شناختی که از رشته های هنری در کشور ما ایجاد شده و البته این شناخت همه جای کشور یکسان نیست، رشته گرافیک در ذهنها یک حالت غلوآمیز دارد. البته موقعی که وارد دانشگاه می شویم متوجه می شویم رشته گرافیک رشته ای است که وارد کشور ما شده و هنوز به طور کامل پیشرفتهای آنچنانی نداشته ولی خوب این رشته با توجه به آنچه که بیرون از دانشگاه، در اذهان ماست، تقریباً تفاوتهایی دارد ولی رشته خوبی است و اگر کسی خلاق و علاقه مند باشد می تواند کار کند.
اگر بخواهیم گرافیک را در یک عبارت تعریف کنیم، می شود گفت گرافیک عبارتست از ارائه راه حل مناسب بصری برای تصویر ارتباطات مورد نیاز جامعه و این به آن معنی است که در هر زمان یک پیام دهنده داریم و یک مخاطب و زمانی که پیامی به مخاطب انتقال داده می شود یک گرافیست موظف است که یک ارتباط بصری بین آن پیام دهنده و مخاطب ایجاد کند. در واقع پیام را به شکل بصری برای مخاطب خودش بیان کند و این کار را با ابزاری که در دست دارد یعنی تکنیکها و فنون متعدد هنری و مبانی و اصول زیباشناسی انجام می دهد.
این پیامی که منتقل می شود می تواند پیام تجاری، اجتماعی، سیاسی، فرهنگی، و یا بازرگانی و یا غیره باشد ولی آنچه که اهمیت دارد این است که یک طراح، در قبال انتقال صحیح پیام سفارش دهنده خودش به مخاطب، مسؤول است. یعنی طراح موظف است تمام کوشش خود را در جهت شناخت پیام دهنده و شناخت هرچه بهتر مخاطب و آنچه که می تواند از این بیان تصویری برای این پیام پیدا کند، انجام دهد که در واقع به بهترین نحو، این پیام منتقل شود.
در واقع تفاوت یک طراح گرافیک و نقاش در همین است. یک نقاش ممکن است برای دل خودش نقاشی کند، آنچه که در فکرش است و یا در ذهنش است را روی بوم نقاشی خود می آورد و آن را در گالری می زند و ممکن است خیلی ها آن کارها را ببینند و درک هم نکنند. ولی طراح گرافیک موظف است به گونه ای کار کند که پیامش قابل درک باشد.
دانشجویانی که علاقه مند هستند در این رشته تحصیل کنند طبیعتاً باید توجه داشته باشند که ماهیت این رشته یک رشته هنری است و نیازمند دید هنرمندانه است و آن وسعت دیدی که در رشته های هنری می طلبد باید در این رشته هم باشد.
شاید در اینجا توانایی جسمی خاصی مطرح نباشد، ولی طبیعتاً هرچه توانایی جسمی، بالاتر باشد می توانند فعالیت بیشتری در این زمینه داشته باشند. اما نکته مهم، ارتباط بین توانایی ذهنی و روحی است. دانشجویی که در این رشته تحصیل می کند در واقع باید بتواند ذهنیات متفاوت و دیدگاههای متفاوت را با توجه به تکنیکها و ابزارهای مناسب آن ذهنیت به تصویر بکشد. اگر این خصوصیت تخیل و خلاقیت در شخص وجود داشته باشد از طریق یادگیری مهارتها می تواند در واقع ذهنیات خلاق خودش را به بیننده خود از طریق چاپ یا از طریق وسایل تصویری منتقل کند. دانش آموختگان رشته ارتباطات تصویری در گرایش تصویرسازی، قابلیت فعالیت در زمینه های زیر را دارند:
راه اندازی و اداره کارگاههای هنری، تصمیم گیری و اظهار نظر در امور هنری، تهیه طرحهای گرافیکی، آموزش هنر در مدارس، آرم سازی، پوستر سازی، طراحی کاتولوگ و بوروشور، طراحی تمبر و کتاب کودکان و نقاشی متحرک -انیمیشن-. از طرف دیگر در گرایش ارتباط تصویری عمومی و همچنین در طراحی صنعتی و همچنین طراحی ضمیمه و صفحه آرایی کتابها می توانند فعالیت کنند.
در میان مراکز فعالیت و کاربری رشته ارتباط تصویری، سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، سازمان تبلیغات اسلامی، سازمان میراث فرهنگی کشور، مطبوعات و موزه ها از مهمترین مراکز کاربری دانش آموختگان این رشته محسوب می شود. |
